"Mayroon akong gusto.Siya isang lalaking ubod ng gwapo. Ang pangangatawan niya ay kasing kisig ng kay Hercules. Ang kaniyang tinig ay napakalambing na sa tuwing ito'y aking maririnig parang nais na ng mga mata kong pumikit. Ang kaniyang mga bilugang mata ay ubod na rikit, sa tuwing ako'y mabibigyan ng pagkakataong masilayan ang mga ito, para aong nakatingin sa kalawakan sa sobrang itim nito at minsan ay animo'y kukislap sa tuwing siya ay masaya. Ubod din siya ng talino... sa sobrang talino ay kaya niyang isolve ang isang math problem na aabutin siguro ako ng isang araw para masagutan sa loob lamang ng isang minuto..."
Nakakabighani diba? Wag ka, akin na yan. Sa ganda ng pagkakalarawan nais mo na ba siyang makita o makilala?
Iyan ang naitutulong ng mga salitang naglalarawan... Tinutulungan tayo nitong makita ang imahe ng ating nababasa o naririnig sa ating mga isipan. Pinapagana nito ang ating imahinasyon. Mas madali din nating maiintindihan ang nais iparating nang may akda. Kaya dapat lamang na gamitin natin ng wasto ang mga salitang naglalarawan... :)
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento